Πως Περιγράφω Ένα Κρασί;




Οινικά περιοδικά, blogs, έντυπα, όλα αυτά πολλές φορές με όρους και ατάκες … ακατανόητες. Τελικά τι σημαίνουν όλοι αυτοί οι εξωτικοί όροι; Αν ξετρελάθηκα με ένα κρασί, πως θα το περιγράψω στη φίλη μου για να την πείσω να το δοκιμάσει και αυτή;


Ας δούμε μαζί τα βασικά της γευσιγνωσίας!


1. Χρώμα

Αρχή με το χρώμα μέσα στο ποτήρι. Μα καλά … μας δίνει κάποια χρήσιμη πληροφορία; Βεβαίως ναι, και μάλιστα συχνότερα από ότι νομίζει κανείς.

Αρχή με το πόσο καθαρό είναι το χρώμα. Μήπως είναι θολό, δείγμα του ότι το κρασί είναι αφιλτράριστο, και ο παραγωγός είναι μάλλον μποέμ και συντάσσεται με τα φυσικά κρασιά;

Μήπως ένα λευκό είναι καφετί και έντονο βαθύ κίτρινο που μάλλον προϊδεάσει για οξείδωση και γενικά ταλαιπωρημένα αρώματα φρούτων στη δύση τους;

Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι σίγουρα, αλλά μας δίνει ενδείξεις για να είμαστε υποψιασμένοι για το επόμενο στάδιο.


2. Μύτη

Αν είστε από τους τρελούς του χωριού που στριφογυρίζουν με τις ώρες το ποτήρι τους, μυρίζοντας ασταμάτητα, και απολαμβάνοντας τις μαγικές μυρωδιές του κρασιού σας, … συμπάσχω!

Τι ψάχνω όμως γενικά στη κατηγορία μύτη;

Ένταση: με άλλα λόγια πόσο δυνατό είναι το άρωμα που μυρίζω; Μου έρχεται αμέσως κατακέφαλα όπως ένα Sauvignon Blanc της Νέας Ζηλανδίας ή ένα καλοφτιαγμένο Ελληνικό Μοσχάτο, ή είναι ήπιο αρωματικά και κομψό όπως ένα Ασύρτικο από τη Σαντορίνη; Βάλτε μια πενταβάθμια κλίμακα, και βαθμολογήστε την ένταση!

Πολυπλοκότητα: Μυρίστε με ευλάβεια. Ξαναμυρίστε. Πόσα αρώματα άραγε μπορείτε να διακρίνετε; Σε ένα φθηνό λευκό κρασί ξεχωρίζετε λίγο λεμονάκι, άντε και λίγο λευκό ροδάκινο; Όσο απολαυστικό και αν είναι (είπαμε … η παρέα μετράει) δεν παύει να είναι ένα μικρής πολυπλοκότητας κρασί. Έχετε στο ποτήρι ένα single vineyard παλαιωμένο Ξινόμαυρο από παλαιά 80ντάχρονα αμπέλια, και μερακλή με την ποιότητα παραγωγό; Τότε λοιπόν, μυρίζετε και βρίσκετε αμέσως δύο τρία διαφορετικά φρούτα, λίγα γλυκά μπαχάρια από το βαρέλι, και άλλα τόσα δευτερογενή από την παλαίωση όπως μανιτάρια ή δάσος μετά από βροχή. Ορίστε λοιπόν: Έχετε τον ορισμό του πολύπλοκου κρασιού. Βάλτε μια πενταβάθμια κλίμακα, και βαθμολογήστε την πολυπλοκότητα!


3. Στόμα

Εδώ έχουμε ακόμα περισσότερα να αξιολογήσουμε:

Γλυκύτητα: είναι το κρασί τελείως ξηρό, έχει μια ιδέα σάκχαρα και είναι ημίξηρο, ή είναι ημίγλυκο και φυσικά γλυκό;

Οξύτητα: είναι το κρασί αρκετά ξινό όπως μια Σαντορίνη ή ένας Ροδίτης, είναι μέτρια ξινό όπως τα περισσότερα ερυθρά, ή υπολείπεται του μέτριου, όπως κάποια Viognier ή ένα Πρεκνάδι; Βάλτε μια πενταβάθμια κλίμακα, και βαθμολογήστε την οξύτητα!

Τανίνες (ποσότητα): Τα περισσότερα ερυθρά, αλλά και κάποια λευκά έχουν αυτή την στυφή αίσθηση που τόσο πολύ μας αρέσει όταν δένει με μια πρωτεΐνη και ισορροπεί το γεύμα μας. Αυτές λοιπόν αρχικά, οφείλουμε να τις ποσοτικοποιήσουμε στην αίσθηση τους, άσχετα από την υφή που μας δίνουν στο στόμα. Βάλτε μια πενταβάθμια κλίμακα, και βαθμολογήστε την ποσότητα των τανινών!

Τανίνες (αίσθηση): Ανεξάρτητα της ποσότητας παραπάνω, οι τανίνες έχουν και προσλαμβάνουσες στο στόμα σε ότι αφορά την αίσθησή τους: εξωτικές περιγραφές όπως μαλακές, απαλές, ώριμες, στρογγυλές από τη μία, και πράσινες, άγουρες, άγριες και σκονισμένες από την άλλη , ίσως είναι χρήσιμες.

Αλκοόλ: Και όμως! Δεν είναι τόσο δύσκολο να καταλάβει κανείς το πόσο αλκοόλ έχει ένα κρασί, αλλά και πάλι δεν μας ενδιαφέρει και πολύ. Αυτό που είναι χρήσιμο είναι να κατατάξω την αίσθηση της αλκοόλης. Είναι καλά ενσωματωμένη στο κρασί και περνάει απαρατήρητη, ή βγάζει μια θερμή αίσθηση;

Σώμα: Αγαπημένη συζήτηση των απανταχού οινόφιλων, η οποία κατ’ επανάληψη (απολύτως λανθασμένα) ορίζει και δείκτη ποιότητας για το κρασί που δοκιμάζεται. Είναι η αίσθηση του πόσο παχύ και γεμάτο νιώθουμε στο στόμα το περιεχόμενο του ποτηριού. Είναι λεπτό και υδαρές σαν ένα Μοσχοφίλερο δεξαμενής, ή παχύ και γεμάτο Chardonnay που έχει περάσει μήνες σε βαρέλι; Βάλτε μια πενταβάθμια κλίμακα, και βαθμολογήστε το σώμα!

Γευστική Ένταση: Το απολύτως αντίστοιχο της έντασης στη μύτη, μιας και εδώ έχουμε τα αρώματα του στόματος και την ένταση αυτών. Βάλτε μια πενταβάθμια κλίμακα, και βαθμολογήστε την ένταση!

Τελείωμα: Ένας υπέροχος δείκτης ποιότητας! Όταν γευτούμε ένα κρασί, και το καταπιούμε, για πόση ώρα θα έχουμε τη γεύση του στο στόμα; Θα εξαφανιστεί αμέσως όπως πάντα συμβαίνει στο χύμα ή φθηνό ασκό, ή θα παραμείνει εκεί για (ίσως) ολόκληρα λεπτά όπως συμβαίνει πχ σε μια Σαντορίνη ή ένα Oloroso Sherry εικοσαετίας;



Αυτές είναι οι βασικές κατηγορίες, και όποιος θέλει να εντρυφήσει περισσότερο μπορεί να βάλει στο παιχνίδι αναλυτικές περιγραφές ομάδων αρωμάτων, ή να μιλήσει για texture, ελαιώδη ή κρεμώδη, να ορίσει την αίσθηση των φυσαλίδων στα αφρώδη, να ορίσει δυναμικό παλαίωσης, να ορίσει την εύλογη τιμή (αχ … μεγάλη συζήτηση αυτή) και άλλα πολλά.


Στο μεταξύ, απολαύστε το κρασί σας με καλή παρέα, και μπείτε στον πειρασμό να το περιγράψετε!

Στην υγειά σας.

Thank you


Stavros MOUSTAKAS OKTAPODAS DipWSET

Wine & Spirits Consultant